Bywa, że krajobraz jest nam dany tylko na chwilę. Pojawia się, kiedy zupełnie się go nie spodziewamy. Wyłania się nagle zza zakrętu i zachwyca. I choć na moment tylko był z nami, zostaje już na zawsze. Niczym tatuaż na sercu, tak odległy a duszy jakby najbliższy.
Czytaj więcej >
Muzyk musi tworzyć muzykę, malarz musi malować, a poeta musi pisać, jeśli chcą żyć w spokoju sami ze sobą. Kim człowiek może być, tym musi być.
Czytaj więcej >Po mądrych ludziach pozostają słowa, które nosisz w sercu. Po innych tylko pozbawione sensu komentarze.
Pośpiech, presja, nadmiar obowiązków. Wygórowane wymagania i aspiracje towarzyszą nam na każdym kroku. Nierzadko w tej codziennej gonitwie zatracamy samych siebie. Często nie rozpoznajemy już, gdzie tak naprawdę jesteśmy prawdziwi my, a gdzie narzucone przez otoczenie maski i schematy.
Czytaj więcej >Bo czas, choć darmo darowany, naprawdę nie istnieje.
Byłam niedawno w rodzinnym domu. Nie w ramach jakiejś szczególnej okazji czy świąt. Ot tak po prostu, spotkać się z rodzicami. Choć nie mieszkam w tym domu już od wielu lat, to miejsce wciąż w jakiejś części jest moje. Czuję się w nim całkiem swobodnie, żeby nie powiedzieć wprost; - czuję się tam wciąż jak u siebie. Wypiłam kawę, sprzedałam córkę dziadkom i poszłam na piętro, poszukać czegoś w składowanych przez zimę rzeczach.
Czytaj więcej >Wykonuj trudne zadania, kiedy są jeszcze łatwe. Podejmuj wielkie wyzwania, kiedy są jeszcze małe. Podróż tysiąca mil musi zacząć się od jednego kroku.
Kiedy kilka dni temu zastanawiałam się, jaki będzie pierwszy materiał, który pojawi się w notatkach Meg, miałam mętlik w głowie. Tyle jest przecież szkiców w mojej szufladzie. Rozproszonych po wielu folderach notatek. Zalążków tematów nagranych na dyktafonie. Ogrom przemyśleń i materiału do wykorzystania. W końcu przecież w jakimś celu stworzyłam The Meg's notebook.
Czytaj więcej >
Chodź, opowiem Ci bajkę - Mądrość dziadka.
Tatusiowie swoich córeczek. Czyli słów kilka o wyjątkowej, innej niż wszystkie, nieprzemijającej miłości.
Po mądrych ludziach pozostają słowa, które nosimy w sercu. Po innych tylko pozbawione sensu komentarze.
To, co w nas gra. Czyli być radosnym dzieckiem na zawsze.
Swój czas, najcenniejsze co możesz dzisiaj podarować.
Powrót do przeszłości, czyli refleksja - jak to jest z tym odkładaniem rzeczy potem na potem.
